Το βιβλίο έχει τρεις άξονες
1. έναν πολιτικό-κοινωνικό, που περιλαμβάνει κριτική της αντιδυτικής αντίληψης, του λεγόμενου "προοδευτικού" φαντασιακού, αλλά και της παρωχημένης και φοβικής θρησκευτικής και συντηρητικής κουλτούρας,
2. έναν εκκλησιαστικό-ασκητικό, δια του οποίου αναδεικνύεται η σημασία και η αξία της ορθόδοξης ασκητικής, και
3. έναν υπαρξιακό-φιλοσοφικό, με τον οποίο επιχειρείται η προβολή ενός αισιόδοξου υπαρξισμού με μια νέα εννοιολόγηση
Συνδετικός αρμός αυτών των αξόνων είναι η ιχνηλασία της ύπαρξης. Συγκεκριμένα: από τον πρώτο άξονα, που αφορμάται από την κρίση που ανέκυψε στην πατρίδα μας, αναφαίνεται, συν τοις άλλοις, μια υπαρξιακή ιδιαιτερότητα, η πονηριά της ύπαρξης. Στον δεύτερο καταφάσκει η αχρονικότητα της ύπαρξης, ενώ από τον τρίτο συνάγεται ένας νέος "ορισμός" της ύπαρξης ως απολωλότος που επανευρίσκεται.
Δορυφορικά προβάλλονται: η ερμηνευτική φιλοσοφία της ύπαρξης, η Παιδαγωγική της Ευπραξίας, καθώς και μια νέα ανθρωπολογία της ευδοκίας: χωριάτης, ασκητής, υπαρξιστής.
Επίσης αναφαίνεται μια πληθώρα άλλων θεμάτων υπό το πρίσμα της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας.